…Και τώρα δεν ήταν ο Ντιέγκο

Μπορεί κάποιος να με πει υπερβολικό. Ισως και άδικο. Ομως τούτο το 3-0 με γύρισε 20 χρόνια πίσω. Στον απόλυτο εφιάλτη των ΗΠΑ και στην «τεσσάρα» από την Αργεντινή. Τουλάχιστον τότε η συντριβή είχε την «υπογραφή» της παρέας…

του Μαραντόνα. Τώρα «έφαγες» τρία γκολ από την Κολομβία με τον Φαλκάο στην εξέδρα. Βαρύ κι ασήκωτο, αδερφέ Και παρακαλώ ας μείνουν στην άκρη οι «δικαιολογίες» για το… σκληρό και τ΄ άδικο του αποτελέσματος. Ας είμαστε ρεαλιστές…

Δεν συγκρίνω τις… δύο Εθνικές (Ελλάδος), όμως ο κυνισμός του αποτελέσματος σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο είναι αυτό που στο φινάλε μένει. Η Ελλάδα δυστυχώς εισέπραξε σχεδόν ότι της άξιζε στο χθεσινό παιχνίδι. Οχι. δεν μπορείς να οικοδομήσεις τρανταχτά επιχειρήματα πάνω σε μια φάση, σε ένα δοκάρι που ίσως άλλαζε τη μοίρα του αγώνα. Κι αυτό γιατί η ομάδα δεν έπραξε τίποτα απ΄όσα όφειλε για να κρατηθεί στη «ζωή».

Η Εθνική έχει μάθει να λειτουργεί με βασικό όπλο της την καλή ανασταλτική λειτουργιά. Δέχθηκε πολύ γρήγορα ένα εύκολο (σχεδόν φθηνό) γκολ και από εκεί και πέρα έπρεπε να κάνει αυτό που δεν γνωρίζει καλά: Να δημιουργήσει. Ο Παναγιώτης Κονέ ανταποκρίθηκε στο ρόλο του βασικού, όμως υπήρξαν πολλά «αλλά» τα οποία δεν επέτρεψαν ουσιαστική δημιουργία. Ο Σαλπιγγίδης ήταν «εκτός λογικής αγώνα» (λάθος του Σάντος που δεν ξεκίνησε τον Φετφατζίδη), ο Κατσουράνης… αναζητείτο, ο Γκέκας δεν είχε την κίνηση για να απειλήσει εντός περιοχής.

Το μεγάλο… πάρτι των Κολομβιανών έγινε στη μεσαία γραμμή. Εκει έτρεξαν και πίεσαν πολύ περισσότερο από τους Ελληνες. Εκεί δάγκωναν! Κι όταν έφθασαν στο (επίσης εύκολο 2-0) είχαν τα πάντα στρωμένα στα πόδια τους.

Ξέρω πως… όλη η Ελλάδα συζητάει τι ΘΑ είχε γίνει αν ο Γκέκας είχε μειώσει σε 2-1 στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΚΑΡΙΑ («άχαστη» για φορ της αξίας του) στο 63ο λεπτό. Εχουμε πει όμως χιλιάδες φορές ότι στο ποδόσφαιρο δουλειά δεν γίνεται με τα «αν». Και πως συνήθως θερίζεις ό,τι σπέρνεις.

Στην προκειμένη περίπτωση η Ελλάδα «έφαγε» γκολ τα οποία μπορούσε να αποφύγει, όμως δεν έφερε τον αντίπαλο σε πραγματικά δύσκολη θέση. Δεν πούλησε το τομάρι της όσο μας έχει συνηθίσει να το κάνει. Κι ο κόουτς Σάντος έδειξε εγκλωβισμένος και εντελώς προβλέψιμος.

Δυστυχώς το 0-1 του 5ου λεπτού έβγαλε την ομάδα από την πρίζα. Την οδήγησε σε μια άλλη «λογική» που έδειξε ανέτοιμη να διαχειριστεί. Κι άφησε στο Μπέλο Οριζόντε όχι μόνο τρεις βαθμούς αλλά και τον ποδοσφαιρικό εγωισμό της. Και τούτο είναι χειρότερο από την βαριά ήττα.

Χθες επιβεβαιώθηκε για πολλούς… πανηγυρτζήδες Ελληνες πως το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν περνάει μέσα από τα «κλασικά» μέτρα που έχουν συνηθίσει. Εχει τους δικούς του, κυνικούς κανόνες που δεν μεταφράζονται από το «γιατί ρε Φάνη», αλλά από την συνολική ανάγνωση των δεδομένων. Τα οποία στην προκειμένη περίπτωση χάρισαν τη νίκη στην ομάδα η οποία αναμφισβήτητα την άξιζε. Και δεν είχε στη σύνθεσή της τον…Μαραντόνα. Ούτε καν τον Φαλκάο…

Πηγή: www.coppa.gr

Via

..

sports news Πρωτοσέλιδα εφημερίδων Πρόγραμμα TV Live Scores STREAM Εργασία ΥΓΕΊΑ VIDEO ΑΣΤΕΙΑ

…Και τώρα δεν ήταν ο Ντιέγκο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση